Ganesha-makers

With the Ganesha festival in sight, everyone is getting ready with the preparations for the festival. Households are getting their supplies ready, people going home are getting their bags ready, those celebrating in their homes are getting ready to receive guests and those not celebrating are getting ready to watch others celebrate. Members of this family in Mangalore, India, however,  are making a different kind of last-minute preparations. And that is, preparing the last step of the idol-making process-- painting the eye of Ganesha.

Painting the eye may seem to be a trivial aspect of the process of making an idol, but apparently this step constitutes the all-important aspect of "imparting sight" to the idol. This renders the idol ready for dispatch. However,  what really makes the idol ready for worship is the adorning of the ornaments and finally the tying of the yajnopavita (the sacred thread tied diagonally from the left shoulder to the right waist) which is done at the site of worship.

The family members preparing these idols for dispatch have been working on Ganesha orders for the past month and a half. The 186 clay dolls of  ganesha seem to be an army of ganeshas stationed in every room of the house arrayed in neat rows. They all seem alike at a glance, but on closer inspection, we notice differences in head dress and sitting positions. Some have a turban on their heads, others have crowns and several others have glittering head dresses. Some are seated in the lotus-pose (padmasana) on the base, others are seated on stools with either both feet resting on the ground, or only one on the ground and the other folded and placed next to the other thigh. What is common to all of them is the material -- they are all made up of clay and painted with lead-based paints. A family operation for the past 75 years, this art could use eco-friendly paints and colors.

On inquiring about the price of the idols, they say " how can we set a price tag to God? People pay us what they feel the idol deserves and that is sufficient". Let us treasure these unsung craftsmen who add color to the festive season.

Treasured little gizmo

On a recent trip to London, I faced with the following situation.
I had an important document submission pending and I was hoping to return from my trip and submit it. With the remote possibility of my working on it during my trip, I decided to upload the document and the associated files on a USB flash drive and carry it with me.

The day before I was to return, there was a news flash saying that all flights out of the UK were grounded indefinitely. This meant several things to me. One, that I was going to be in London for a while. Two, I would not be able to return home in time to work on my submission. Three, I would have to work on my document right away. With one message conveying several senses about my current status, I decided to get into action and turned to my laptop. As I turned it on, I was not greeted by the usual desktop adorned with all the paraphernalia in it. On the contrary, she failed to boot. For an instance, I had the faint feeling of sinking into a bottomless pit. But I managed to come out of it very quickly thanks to the USB flash drive that was snugly ensconced in my bag.

I was attending a conference and there were computers for use by the delegates. When I was not at a session (say during a lunch break) I decided to put the spare time to good use and began working on my document. I had the necessary files, alright. But what about the program `Latex' that I needed to use to compile my document into its final form? The local computers did not have it, obviously, and having no administrative privileges, there was no way in which I could install it locally. After some googling around, I found out that I would be able to compile my document on an online portal- Scribtex.com for free. Thanks to its intuitive user-interface I got started on the compilation and after several editions, my document was done.

Viva el USB Flash drive and viva Scribtex...

Need I say more on the little gizmo that I will treasure for some time to come? This important task of mine would not have been accomplished, but for these little treasures.

ನಾಲ್ಕು ರೊಟ್ಟಿ ಕಥೆ

ಒಂದಾನೊಂದು ಊರಿಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆ ಇದ್ದತ್ತಡ .ಆ ಮನೆಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮಾಣಿ ಅವನ ಅಜ್ಜಿ-ಅಜ್ಜ,ಅಮ್ಮ-ಅಪ್ಪ,ಅಕ್ಕ-ಅಣ್ಣಂದ್ರೊಟ್ಟಿಂಗೆ ಇತ್ತಿದ್ದನಡ .ಅವಂಗೆ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಪಲೆ ಮನಸ್ಸೇ ಇತ್ತಿದ್ದಿಲ್ಲೆ.ಎಲ್ಲರೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಉಪಾಯ ಮಾಡಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗು ಹೇಳಿರೂ ಅವ ಒಪ್ಪ.
ಹೀಂಗಿಪ್ಪಗ ಒಂದು ದಿನ ಅವನ ಅಜ್ಜಿ ಕೊಂಗಾಟಕ್ಕೆ ಅವನ ತೊಡೆಲ್ಲಿ ಕೂರ್ಸಿಯೊಂಡು ಹೇಳಿತ್ತಡ,'ಏ ಮುದ್ದು, ನೀನು ನಿನ್ನ ಅಕ್ಕ-ಅಣ್ಣಂದ್ರ ಹಾಂಗೆ ದಿನಾ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಯೆಕನ್ನೆ.ನೀನು ದಿನಾ ಶಾಲೆಗೆ ಹೊವ್ತಾರೆ ಆನು ನಿನಗೆ ತಿಂಬಲೆ ರೊಟ್ಟಿ ತಟ್ಟಿ,ಕಟ್ಟಿ ಕೊಡುವೆ.'
ರೊಟ್ಟಿ ಹೆಸರು ಕೇಳಿ ಮಾಣಿ ಬಾಯಿಲ್ಲಿ ನೀರು ಬಂತಡ. ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಪಲೆ ಒಪ್ಪಿದನಡ. ಮರದಿನ ಉದೀಯಪ್ಪಗ ಮಾಣಿ ಶಾಲೆಗೆ ಹೆರಟದರ ಕಂಡು ಎಲ್ಲರಿಂಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆತಡ.'ಎಲಾ ಇವನಾ!'ಹೇಳಿ ಮೂಗಿನ ಮೇಲೆ ಬೆರಳು ಮಡುಗಿದವಡ.
ಅಜ್ಜಿ ಬೆಶಿ ಬೆಶಿ ರೊಟ್ಟಿಗೆ ತುಪ್ಪ ಸವರಿ, ಬಾಳೆ ಎಲೆಲ್ಲಿ ಸುರೂಟಿ,ವಸ್ತ್ರಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿ,ಮಾಣಿಯ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟತ್ತಡ.ರೊಟ್ಟಿಯ ಕಟ್ಟವ ಮಾಣಿ ಖುಶೀಲ್ಲಿ ಚೀಲದ ಒಳ ಮಡಿಕ್ಕೊಂಡು ಶಾಲೆಗೆ ಹೆರಟ .ದಾರಿಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಾಡಿತ್ತಿದ್ದಡ. ಅದರ ದಾಂಟುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಾಣಿಗೆ ಜೋರು ಹಶು ಆತಡ.ಒಂದು ಹಳ್ಳಲ್ಲಿ ಕೈ ತೊಳದಿಕ್ಕಿ ಬೀಜದ ಮರ ದ ಅಡೀಲ್ಲಿ ಕೂದೊಂಡು ಚೀಲಂದ ರೊಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟವ ತೆಗದು, ಎದುರು ಮಡುಗಿ, ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ವಸ್ತ್ರದ ಗಂಟು ಬಿಡಿಸಿ, ಬಾಳೆ ಎಲೆಯನ್ನುದೆ ಬಿಡಿಸಿ,ರೊಟ್ಟಿಗಳ ಎಣಿಸಿಯೊಂಡ.
'ಒಂದು'
'ಎರಡು'
'ಮೂರು'
'ನಾಲ್ಕು'
ನಾಲ್ಕು ರೊಟ್ಟಿಗಳ ಕಂಡು ಮಾಣಿಗೆ ಖುಶಿಯೂ ಖುಶಿ.

ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿಯ ಕೈಲ್ಲಿ ತುಂಡು ಮಾಡಿ ಬಾಯಿಗೆ ಮಡುಗುವಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಎಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು,'ಎನಗೆ ಜೋರು ಹಶುವಾವ್ತಾ ಇದ್ದು,ಎನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಡುವೆಯಾ?' ಹೇಳಿತ್ತಡ .
ಮಾಣಿ ರೊಟ್ಟಿ ನೋಡಿ,ಎಲಿಯ ನೋಡಿ ಜಾನ್ಸಿದ,'ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಇನ್ನು ಮೂರು ರೊಟ್ಟಿ ಎನಗೆ ಉಳಿತ್ತನ್ನೇ?ಎಲಿರಾಯನೆ,ಇದ ನಿನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ,ತಿನ್ನು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟನಡ .ಎಲಿ ಸಂತೋಷಲ್ಲಿ ರೊಟ್ಟಿ ತಿಂದಿಕ್ಕಿ,'ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊವ್ತಾ ಇದ್ದೆ?' ಕೇಳಿತ್ತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಆನು ಶಾಲೆಗೆ ಹೆರಟದು'ಹೇಳಿದ.
'ಓಹೋ!ಹಾಂಗಾರೆ ಆನು ನಿನಗೆ ಒಂದು ವಾಕ್ಯವ ಕಳುಶುತ್ತೆ.'ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ ,ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ..'
ನೀನು ಇದರ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿರೆ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಕ್ಕು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ಎಲಿ ಅತ್ತೆ ತುರ್ಲನೆ ಚು..ಚು..ಹೇಳಿಯೊಂಡು ಓಡಿ ಹೋತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಈಗ ರೊಟ್ಟಿ ತಿನ್ನುತ್ತಿಲ್ಲೆ, ರಜ್ಜ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿಕ್ಕಿ ತಿಂತೆ 'ಹೇಳಿ ಉಳುದ ಮೂರು ರೊಟ್ಟಿಗಳ ಕಟ್ಟಿಯೊಂಡು 'ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ,ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ..' ಹೇಳಿಯೊಂಡು ನೆಡದ.

ಪುನಃ ಹಶುವಾತು ಹೇಳಿ ಒಂದು ಮಾವಿನ ಮರ ದ ಕೆಳ ಕೂದೊಂಡು ರೊಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟವ ಬಿಡಿಸಿ ತಿಂಬಲಪ್ಪಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಒಂದು ಕುಪ್ಪ್ಳು ಹಕ್ಕಿ ಬಂದು,,'ಎನಗೆ ಜೋರು ಹಶುವಾವ್ತಾ ಇದ್ದು,ಎನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಡುವೆಯಾ?' ಹೇಳಿತ್ತಡ .
ಮಾಣಿ ರೊಟ್ಟಿ ನೋಡಿ,ಕುಪ್ಪ್ಳು ನೋಡಿ ಜಾನ್ಸಿದ,'ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಇನ್ನು ಎರಡು ರೊಟ್ಟಿ ಎನಗೆ ಉಳಿತ್ತನ್ನೇ?ಕುಪ್ಪ್ಳಕ್ಕಾ,ಇದ ನಿನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ,ತಿನ್ನು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟನಡ. ಕುಪ್ಪ್ಳುಸಂತೋಷಲ್ಲಿ ರೊಟ್ಟಿ ತಿಂದಿಕ್ಕಿ,'ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊವ್ತಾ ಇದ್ದೆ?' ಕೇಳಿತ್ತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಆನು ಶಾಲೆಗೆ ಹೆರಟದು'ಹೇಳಿದ.
'ಓಹೋ!ಹಾಂಗಾರೆ ಆನು ನಿನಗೆ ಒಂದು ವಾಕ್ಯವ ಕಳುಶುತ್ತೆ.'ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ,ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ...'
ನೀನು ಇದರ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿರೆ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಕ್ಕು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ಕುಪ್ಪ್ಳತ್ತೆ ಬುರ್ರನೆ ಕ್ಕು..ಕ್ಕು..ಕ್ಕು.. ಹೇಳಿಯೊಂಡು ಹಾರಿ ಹೋತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಈಗ ರೊಟ್ಟಿ ತಿನ್ನುತ್ತಿಲ್ಲೆ, ರಜ್ಜ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿಕ್ಕಿ ತಿಂತೆ 'ಹೇಳಿ ಉಳುದ ಎರಡು ರೊಟ್ಟಿಗಳ ಕಟ್ಟಿಯೊಂಡು 'ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ,ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ..ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ,ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ..' ಹೇಳಿಯೊಂಡು ನೆಡದ.
ಪುನಃ ಹಶುವಾತು ಹೇಳಿ ಒಂದು ಹಲಸಿನ ಮರ ದ ಕೆಳ ಕೂದೊಂಡು ರೊಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟವ ಬಿಡಿಸಿ ತಿಂಬಲಪ್ಪಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಒಂದು ಹೆಬ್ಬಾವು ಬಂದು,'ಎನಗೆ ಜೋರು ಹಶುವಾವ್ತಾ ಇದ್ದು,ಎನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಡುವೆಯಾ?' ಹೇಳಿತ್ತಡ .
ಮಾಣಿ ರೊಟ್ಟಿ ನೋಡಿ, ಹೆಬ್ಬಾವು ನೋಡಿ ಜಾನ್ಸಿದ,'ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಇನ್ನು ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಎನಗೆ ಉಳಿತ್ತನ್ನೇ?ಹೆಬ್ಬಾವಣ್ಣಾ ,ಇದ ನಿನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ,ತಿನ್ನು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟನಡ.ಹೆಬ್ಬಾವು ಸಂತೋಷಲ್ಲಿ ರೊಟ್ಟಿ ತಿಂದಿಕ್ಕಿ,'ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊವ್ತಾ ಇದ್ದೆ?' ಕೇಳಿತ್ತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಆನು ಶಾಲೆಗೆ ಹೆರಟದು'ಹೇಳಿದ.
'ಓಹೋ!ಹಾಂಗಾರೆ ಆನು ನಿನಗೆ ಒಂದು ವಾಕ್ಯವ ಕಳುಶುತ್ತೆ' ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ,ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿ ದಂತೆ ಮಲಗಿದ ..'
ನೀನು ಇದರ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿರೆ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಕ್ಕು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ಹೆಬ್ಬಾವತ್ತೆ ಸರ್ರನೆ ಹರಕ್ಕೊಂಡು ಹೋತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಈಗ ರೊಟ್ಟಿ ತಿನ್ನುತ್ತಿಲ್ಲೆ,ರಜ್ಜ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿಕ್ಕಿ ತಿಂತೆ 'ಹೇಳಿ ಉಳುದ ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿಯ ಕಟ್ಟಿಯೊಂಡು 'ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ,ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ..ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ,ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ..ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ,ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ ..' ಹೇಳಿಯೊಂಡು ನೆಡದ.

ಪುನಃ ಹಶುವಾತು ಹೇಳಿ ಒಂದು ನೇರಳೆ ಮರ ದ ಕೆಳ ಕೂದೊಂಡು ರೊಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟವ ಬಿಡಿಸಿ ತಿಂಬಲಪ್ಪಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಒಂದು ಮಂಗ ಬಂದು,'ಎನಗೆ ಜೋರು ಹಶುವಾವ್ತಾ ಇದ್ದು,ಎನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಡುವೆಯಾ?' ಹೇಳಿತ್ತಡ .
ಮಾಣಿ ರೊಟ್ಟಿ ನೋಡಿ, ಮಂಗನ ನೋಡಿ ಜಾನ್ಸಿದ,'ಒಂದು ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಇನ್ನು ಎನಗೆ ರೊಟ್ಟಿ ಉಳಿಯನ್ನೇ? ಹೇಂಗಾರು ಕಸ್ತಲಾತು.ಆನು ಇನ್ನು ಮನೆಗೆ ಹೋವ್ತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿಯ ಹತ್ರೆ ಹೇಳಿ ಬೇಶಿ ಬೇಶಿ ರೊಟ್ಟಿ ಮಾಡ್ಸಿ ತಿಂದರಾತು'ಹೇಳಿ,'ಇದ ಮಂಗಣ್ಣಾ ನಿನಗೊಂದು ರೊಟ್ಟಿ,ತಿನ್ನು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ರೊಟ್ಟಿ ಕೊಟ್ಟನಡ.ಮಂಗ ಸಂತೋಷಲ್ಲಿ ರೊಟ್ಟಿ ತಿಂದಿಕ್ಕಿ,'ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೊವ್ತಾ ಇದ್ದೆ?' ಕೇಳಿತ್ತಡ.
ಮಾಣಿ,'ಆನು ಶಾಲೆಗೆ ಹೆರಟದು'ಹೇಳಿದ.
'ಓಹೋ!ಹಾಂಗಾರೆ ಆನು ನಿನಗೆ ಒಂದು ವಾಕ್ಯವ ಕಳುಶುತ್ತೆ,'ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗ ಓಡಿ ಹೋದ,ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗ ಓಡಿ ಹೋದ..'ನೀನು ಇದರ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿರೆ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಕ್ಕು'ಹೇಳಿಕ್ಕಿ ಮಂಗತ್ತೆ ಛಂಗನೆ ಮರಂದ ಮರಕ್ಕೆ ಹಾರಿಯೊಂಡು ಹೋತಡ.
ಮಾಣಿ,ಹಶು ಆಗಿಯೊಂಡು ಮನೆಗೆ ವಾಪಾಸ್ ನೆಡದ.ಹಶು ಮರವಲೆ ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೂ
''ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ,ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ..''
''ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ,ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ..''
''ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ,ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ ..''
''ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗ ಓಡಿ ಹೋದ,ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗ ಓಡಿ ಹೋದ..'' ಹೇಳಿಯೊಂಡು ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದ.
ಮನೆಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಣಿ ಬಪ್ಪ ದಾರಿಯನ್ನೇ ನೋಡಿಯೊಂಡಿತ್ತಿದ್ದವಡ.ಮಾಣಿ ಎತ್ತಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಲರೂ 'ಎಂತ ಆತು?ಶಾಲೆಲ್ಲಿ ಎಂತ ಕಲ್ತೆ?'
ಮಾಣಿ,'ಆನು ಇಂದು ಶಾಲೆಗೆ ಎತ್ತಿದ್ದಿಲ್ಲೆ' ಹೇಳಿಯಪ್ಪಗ ಅವನ ಅಪ್ಪ ಕೋಪಲ್ಲಿ,'ಹಾಂಗಾರೆ ಇಂದಿರುಳು ಹೆರಾಣ ಚಾವಡಿಲ್ಲಿ ಒರಗು'ಹೇಳಿದನಡ.
ಮಾಣಿ ಹಶುವಾಗಿ, ದುಃಖಲ್ಲಿ,ಹೆದರಿಯೊಂಡು ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ಆಚಿಗೆ ಈಚಿಗೆ ನೋಡಿ ,ಮನೆ ಹತ್ರೆ ಇಪ್ಪ ಹಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿ ದನಗಳ ಹತ್ರೆ ಅವನ ದುಃಖವ ಹೇಳಿಯೊಂಡು,ಬಚ್ಚ್ಚಿ,ಅಲ್ಲಿಯೇ ಅಟ್ಟಲ್ಲಿ ಒರಗಿದನಡ.
ನಡು ಇರುಳು ಒಬ್ಬ ಕಳ್ಳ ಮನೆಗೆ ನುಗ್ಗ್ಲೆಒಂದು ಕಬ್ಬಿಣದ ಸರಳಿಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ಗೋಡೆ ಕೆರವಲೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ.
ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲೇ ಹತ್ತರೆ ಹಟ್ಟಿಲ್ಲಿ ಚಳಿಗೆ,ಹಶುವಿಲ್ಲಿ,ಮಾಣಿಗೆ ಎಚ್ಚ್ಚರಿಕೆ ಆತು.ಹೊತ್ತು ಹೋಪಲೆ ಆ ದಿನ ಅವ ಕಲ್ತದರ ದೊಡ್ಡಕ್ಕೆ ಹೇಳಲೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ.
''ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ,ಇಲಿ ಕೆರೆದಂತೆ ಕೆರೆದ..'' ಕಳ್ಳ ಕೂಡಲೆ ಗೋಡೆ ಕೆರವದರ ನಿಲ್ಲ್ಸಿಸುಮ್ಮನೆ ಕೂದ.
ಮಾಣಿ, ''ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ,ಕುಪ್ಪ್ಳು ಕುಳಿತಂತೆ ಕುಳಿತ..'' ಇದರ ಕೇಳಿ ಕಳ್ಳ,'ಆರೋ ಎನ್ನ ನೋದೆಂಡಿದ್ದ ಹಾಂಗೆ ಕಾಣ್ತು'ಹೇಳಿ ಅಲ್ಲೇ ನೆಲಲ್ಲಿ ಚುರೂಟಿ ಮನುಗಿದ.
ಮಾಣಿ,''ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ,ಹೆಬ್ಬಾವು ಮಲಗಿದಂತೆ ಮಲಗಿದ ..'' ಕಳ್ಳಂಗೆ ಹೆದರಿಕೆ ಆತಡ.'ಇನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಇದ್ದರೆ ಎನ್ನ ಖಂಡಿತ ಹಿಡಿಗು'ಹೇಳಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿದ.
ಮಾಣಿ,''ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗ ಓಡಿ ಹೋದ,ಇಂಗು ತಿಂದ ಮಂಗ ಓಡಿ ಹೋದ..'' ಹೇಳಿಯಪ್ಪಗ ಓಡುವ ಬರಲ್ಲಿ ಮನೆ ಹೆರ ಮಡುಗಿದ ಕೊಡಪ್ಪಾನ,ಪಾತ್ರೆಗಳ ರಾಶಿ ಮೇಲೆ ಕಳ್ಳ ಡಂಕಿ,ದಡಬಡ,ಶಬ್ದ ಆತಡ.
ಮನೆಯವು,ಮಾಣಿ ಎಲ್ಲರೂ ಎದ್ದು ಬಂದು ಕಳ್ಳನ ಹಿಡುದು,ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದವಡ.ಎಲ್ಲರೂ ಮಾಣಿಯ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿ ಅವನ ಮನೆ ಒಳ ಕರಕ್ಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ರುಚಿ ರುಚಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ಬಡಿಸಿದವಡ.
ಮಾಣಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಗಬ ಗಬನೆ ಹೊಟ್ಟೆತುಂಬ ತಿಂದಿಕ್ಕಿ ಅಜ್ಜಿ ಕಥೆ ಕೇಳಿಯೊಂಡು ಒರಗಿದನಡ.

ಹೀಂಗಿಪ್ಪ ಕಥೆ.

Dare to care

Yesterday I met an elderly couple (EC) from our earlier neighborhood and we were talking about the happenings in the neighborhood that comprises mostly of seniors. 

I learnt that one 'uncle' (as I would address him) is not keeping very well and that he is under hospice care; that another 'aunt' has serious health problems and that one more couple continues to enjoy their time traveling. I also inquired about the elderly lady, who was the mother of the 'aunt' that liked to travel. She lived next door to the 'mobile couple' all by herself. I was happy to hear that she was doing very well and that she had recently returned from a long road trip. In this context, EC mentioned that they were in charge of watching out for the elderly lady in the absence of the mobile couple. They have, apparently, worked out a wellness-signaling protocol between the elderly lady they were to watch out for: the lady closes her drapes in the night and promptly opens them in the morning. EC watches out for her open drapes in the morning and are assured of her well-being. 

Caring for seniors can be difficult for various reasons. My heart was warmed when I heard this mechanism of seniors caring for seniors in the neighborhood. The earth continues to be a nice place to live. Long live the elderly treasures of our neighborhood!

Happy Birthday Kumar!

A toast in honor of a rare treasure among us- Kumar Prasad- on his birthday. Kumar is an incredible person, who is a treasure trove of very unique qualities that have made him what he is today. He is at the same time an engineer who can strategically direct the installation of a sophisticated equipment involving people of different nationalities and cultures; a self-made chef who, with his wizardry (just look at the picture), can magically create a four course wholesome meal in his signature fusion style with the shortest notice, a down-to-earth jovial fellow who will be liked by one and all with his characteristic humor and, above all, a true human being with sincere concern for the people around him. Kumar, we salute you--viva Kumar!

ಅಜ್ಜಿ ಕಥೆ

ಸಣ್ಣಾಗಿಪ್ಪಗ ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜನ ಮನೆಗೆ ಹೋದಿಪ್ಪಗೆಲ್ಲಾ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಉಂಡಿಕ್ಕಿ ಹಿರಿಯವು ಪಟ್ಟಾಂಗವೋ , ಒರಗಿಯೊಂಡೋ ಇಪ್ಪಗ ,ಮಕ್ಕೊ ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ 'ಮರಿಮನೆ ಅಜ್ಜಿ' ಮನೆಗೆ ಹೋಪದು.ಮರಿಮನೆ ಅಜ್ಜಿ ಮನೆಗೆ ಹೋಪಲೆ ಕಾರಣಂಗೊ ಸುಮಾರು.
ಅಜ್ಜನ ಮನೆ ಹೆರ ಒಂದು ಹಟ್ಟಿ ಇಕ್ಕು.ಹಟ್ಟಿ ಹಿಂದೆ ಹೋದರೆ ಒಂದು ತೋಡು.ತೋಡು ದಾಂಟಿ ಮರದ ಬೇರು ಹಿಡುದು ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿರೆ 'ಮರಿಮನೆ' ಜಾಲು.ಜಾಲಿಡೀ ಒಣಗ್ಲೆ ಹರಡಿದ ಆಡಕ್ಕೆ,ಎದೂರು ಕಂಬುಳಿ ಹಣ್ಣಿನ ಮರ,ಮನೆ ಒಳ ಮರಿಮನೆ ಅಜ್ಜಿದೆ ಅವರ ಮಗಳು ವಿಜಯ.
ಅಜ್ಜನ ಮನೆ ಹಟ್ಟಿಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪ ಎಮ್ಮೆ ,ದನ-ಕರುಗೊಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಎಂಗೊ ಹೋದಿಪ್ಪಗ ಹುಲ್ಲೋ ಹುಲ್ಲು !ಮರಿಮನೆಗೆ ಹೋಪಗ ದಾರಿಲ್ಲಿ ಒಂದರಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ವಿಚಾರಿಸದಿದ್ದರೆ ಹೇಂಗೆ ?ಹಟ್ಟಿಯ ಅಟ್ಟಲ್ಲಿ ಓಶಿ ಮಾಡಿದ ಮುಳಿ,ಬೈಹುಲ್ಲಿನ ಕಟ್ಟವ ಕೆಳ ಎಳದು,ಬಿಡಿಸಿ,ತಿನ್ಸಿಕ್ಕಿ,ಎಮ್ಮೆಗೆ ನಕ್ಕ್ಲೆ ಕಾಲೊಡ್ಡಿ, ಅಲ್ಲಿಂದ ತೋಡು ದಾಂಟುವಾಗ ನೀರಿದ್ದರೆ ಆಡಿಕ್ಕಿ,ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲಿಪ್ಪ ಸಗಣದ ಮೇಲೆ ಕಲ್ಲು ಇಡುಕ್ಕಿಕ್ಕಿ ,ಮರಿಮನೆ ಜಾಲು ಹತ್ತಿ,ಜಾರುವ ಅಡಕ್ಕೆಯ ಮೇಲೆಂದ ಜಾಗ್ರೆತೆಲ್ಲಿ ನೆಡಕ್ಕೊಂಡು ಮನೆ ಒಳ ಹೋಗಿ, ಅಜ್ಜಿಯ ಸುತ್ತಲೂ ಮನಿಕ್ಕೊಂಡು 'ಕಥೆ ಹೇಳಿ ಅಜ್ಜಿ ' ಹೇಳಿಯಪ್ಪಗ ಅಜ್ಜಿ ಮೋರೆಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೆಗೆ.ಅಜ್ಜಿ ಕಥೆ ಶುರು ಮಾಡಿರೆ,ಮುಗಿವ ವರೆಗೆ ಆರುದೆ ಕಣ್ಣು ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚ್ಚದ್ದೆ ಕಥೆ ಒಳಾಂಗೆ ಹೋಗಿ ಹೆರ ಬಪ್ಪಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ಕಾಪಿಯ ಹೊತ್ತು!ಆಚಿಗೆಂದ ದೆನಿಗೋಳುದು ಕೇಳಿಯಪ್ಪಗ ಎಲ್ಲರೂ ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ್ದ ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಂಗೆ ಹೆರ ಹೋಗಿಯಪ್ಪಗ ಕೆಂಪು-ಕಪ್ಪು ಕಂಬುಳಿ ಹಣ್ಣು ಮರಲ್ಲಿಪ್ಪದು
ಕಂಡು,ಅದನ್ನುದೆ ಬೇಕಾಷ್ಟು ತಿಂದು ಮನೆಗೆ ವಾಪಾಸ್.
ಮರಿಮನೆ ಅಜ್ಜಿ ಹೇಳಿಯೊಂಡಿತ್ತಿದ್ದ ನೆಂಪಿಪ್ಪ ಕೆಲವು ಕಥೆಗೊ ........

When there is nothing colorful around...

...there is always the weather to talk about. So here comes this photo by way of my first post depicting the weather around me until last week. As I look out of my front window, I cannot stop but record this bleak picture with only shades of grey and white to color my morning. 

I will pause here as I wait for things around me to become more colorful.